ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﻋﺰﻳﺰﺍﻥ ﭼﻪ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﮔﻠﻪﺍﯼ ﻧﻴﺴﺖ
ﮔﺮ ﻫﻢ ﮔﻠﻪﺍﯼ ﻫﺴﺖ، ﺩﮔﺮ ﺣﻮﺻﻠﻪﺍﯼ ﻧﻴﺴﺖ
ﺳﺮﮔﺮﻡ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺯﺧﻢ ﺯﺩﻥ ﺩﺭ ﻫﻤﻪ ﻋﻤﺮﻡ
ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﺟﺰ ﺍﻳﻦ ﺩﺳﺖ ﻣﺮﺍ ﻣﺸﻐﻠﻪﺍﯼ ﻧﻴﺴﺖ
ﺩﻳﺮﯼﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻪ ﺧﺮﺍﺑﺎﻥ ﺟـﻬـﺎﻧﻢ
ﺑﺮ ﺳـﻘـﻒ ﻓﺮﻭ ﺭﻳﺨـﺘﻪﺍﻡ ﭼـﻠﭽﻠﻪﺍﯼ ﻧﻴﺴﺖ
ﺩﺭ ﺣﺴﺮﺕ ﺩﻳﺪﺍﺭ ﺗﻮ ، ﺁﻭﺍﺭﻩ ﺗﺮﻳﻨﻢ
ﻫﺮﭼﻨﺪ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺧﺎﻧﻪﯼ ﺗﻮ ﻓﺎﺻﻠﻪﺍﯼ ﻧﻴﺴﺖ
ﺑﮕﺬﺷﺘﻪﺍﻡ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﻭﻟﯽ ﺍﺯ ﺗﻮ ﮔﺬﺷﺘﻦ
ﻣﺮﺯﯼﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺸﮑﻞﺗﺮ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻣﺮﺣﻠﻪﺍﯼ ﻧﻴﺴﺖ
ﺳﺮﮔﺸﺘﻪ ﺗﺮﻳﻦ ﮐﺸﺘﯽ ﺩﺭﻳﺎﯼ ﺯﻣﺎﻧﻢ
ﻣﯽﮐﻮﭼﻢ ﻭ ﺩﺭ ﺭﻫﮕﺬﺭﻡ ﺍﺳﮑﻠﻪﺍﯼ ﻧﻴﺴﺖ
ﻣﻦ ﺳﻠﺴﻠﻪ ﺟﻨﺒﺎﻥ ﺩﻝ ﻋﺎﺷﻖ ﺧﻮﻳﺸﻢ
ﺑﺮ ﺯﻧﺪﮔﯽﺍﻡ ﺳﺎﻳﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﺳﻠﺴﻠﻪﺍﯼ ﻧﻴﺴﺖ
ﻳﺦ ﺑﺴﺘﻪ ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺩﺭ ﺩﻝ ﺑﻬﻤﻦ
ﺭﻓـﺘـﻨـﺪ ﻋﺰﻳﺰﺍﻥ ﻭ ﻣﺮﺍ ﻗﺎﻓـﻠﻪﺍﯼ ﻧﻴﺴﺖ
استاد بهمن رافعی
نظرات شما عزیزان:
|
تبادل
لینک هوشمند
آمار
وب سایت:
شعر:
نويسنده: 
