شانه ات را دیر آوردی ســرم را بــــاد برد

خشت خشت و آجر آجر پیکرم را باد برد

آه ای گنجشکهای مضطرب شرمنده ام

لانه ی بر شاخه هــــای لاغرم را باد برد

من بلوطی پیــر بـودم پای یک کـــوه بلند

نیمم آتش سوخت ، نیم دیگرم را باد برد

از غزلهایم فقط خاکستری مانده بـه جا

بیت های روشن و شعله ورم را باد برد

با همین نیمه همین معمولی ساده بساز

دیــــر کردی نیمـه ی عاشق ترم را باد برد

بال کوبیدم قفس را بشکنم عمرم گذشت

وا نشد بدتر از آن بـــال و پـرم را بـــاد بـرد

حامد عسکری

شهيد بلخي، دردمندي بر درگاه ميعاد     

شهيد را نبايد در بارگاه شاهان يا در نوشته هاي تذکره نگاران جست ، که سيماي آن شاعر دردمند و آن حکيم ستيهنده تا هنوز از پس ابر هاي تيرة قرون جز در روشنايي آذرخش سروده هاي اندکش که ، به دست ما رسيده ، نمودار نيست . شهيد تا هنوز بر درگاه تاريخ و ادبيات ما به داد خواهي نشسته است هر چند که خود بر داد خواهي از زمانه با ترديد نگريستهاست و از احسنتها و آفرينها بوي ريا و دروغ شنيده . مگر اين سخن او که در باره شاعر دوست و همروزگارش " رودکي " گفته بود ، در مورد خودش مصداق ندارد ؟ به خود آگاهيش از زمانه بنگريم :

شاعرانرا خه واحسنت مد يح

رودکي راخه واحسنت هجيست

تاريخ ادبيات ما متأسفانه تا اکنون نتواسته است از استغراق در زندگينامه پردازي و ثبت و ضبط بيغرضانۀ رویداده ها ، گامي فراتر نهد و بر ميراث انديشنده گي و ابعاد معنويت زيستي و ارزشيابيهاي کلامي سخن سخنواران ...

وکیل

مطمئن نبودم که من یک وکیل دارم، نمی‌توانستم در اصل اطلاع دقیقی بگیرم، همه‌ی چهره‌ها غیرقابل‌تحمل بودند، بیشتر آدمهائی که در مقابل من رفت‌و‌آمد می‌کردند و پشت‌سر‌هم تو راهروها از مقابل من رد می‌شدند، همگی شکل زنهای چاق و پیر بودند، با پیش‌بندهای بزرگ راه راه آبی تیره و سفید که تمام اندامشان را پوشانده بود. دستی روی شکم می‌کشیدند و با قدم‌های سنگین به این سو و آن سو می‌رفتند. نیز نتوانستم دریابم که آیا ما درون ساختمان یک دادگاه بودیم؟ بعضی شواهد بر له، ولی بیشتر علیه این نظر بودند. جدا از تمامی مسائل در دادگاه، صدای مهیبی از فاصله دور بلا‌انقطاع شنیده می‌شد. معلوم نبود از کدامین سو، چرا که در تمامی راهرو طنین انداخته بود. اینطور به نظر می‌امد که از همه جا، یا شاید همانجائی که اتفاقاً آدم توی آن قرار دارد، انگار محل اصلی طنین این صدای غریب بود. این یک خیال بود، چرا که صدا از فاصله بسیار دور به گوش می‌رسید. این راهروهای باریک و دالان‌‌مانند که به آرامی بهم متصل می‌شدند، با درهای بلند و تزئین‌های ساده،؛ مثل‌اینکه به یک خواب عمیق دائمی فرو‌رفته‌باشند، راهروهای یک موزه یا یک کتابخانه بودند . اما اگر اینجا اداگاه نیست، پس چرا من نگران ...

. آیامی دانستیدکه سالانه ۴ هزار نفر غیر سیگاری در اثر همنشینی با افراد سیگاری به سرطان ریه مبتلا شده و جان می سپرند؟

. آیامی دانستیدکه در زیمبابوه از هر ۵ نفر یکی مبتلا به بیماری ایدز است؟

. آیامی دانستیدکه تقریبا ۶۵ درصدوزن انسان را اکسیزن تشکیل میدهد؟

. آیامی دانستیدکه هر ۱۳ دقیقه یک کتاب جدید در امریکا منتشر میشود؟

. آیامی دانستیدکه رشد تعداد ماشینها در جهان سه برابر رشد جمعیت انسانهاست.

. آیامی دانستیدکه مار می تواند تا نیم ساعت بعد از قطع شدن سرش نیش بزند.

. آیامی دانستیدکه بیشتر هواپیماها صندلی شماره ۱۳ را ندارند.

سخنی از هیتلر

اگر دشمنانی هم نداری، وانمود کن که کشورت در خطر است .

 زیرا وقتی مردم بترسند، برای برده شدن آماده می شوند.

 وقتی مردم بترسند آماده اند تا از سیاستمدارها پیروی کنند.

« بخشی از دست نوشته های آدولف هیتلر»

بر گرفته ازوبلاک دانستنی ها

داستان پیرمرد

بر گرفته از وبلاگ پی سی فارسی

انسان ـ، درست هنگامی بزرگ می‌شود که احساس می‌ کند، هیچ  است . . .

                (کـارو)