شراب عشق
 
ببین دریای عشقـش را چه سرکش موجها دارد
چـه بیــباکـانـه طـوفـانی چــه گــرداب بـلا دارد
اگـرمـوجـم بـرد ازخـود؛ کــشـم شـکـرانــۀ دریا
که این دریای طـوفـانی چــه مـوج دلکـشا دارد
زبـس مــستـم زعــشـق تـو، سـراپایـم نمـیدانـم
شـراب عــشـق رانــازم خــروش بیــصــدا دارد
درین آتش چوافـتادی مکـش فریـاد بـی حاصـل
زسـر تـا پـا اگرسـوزی کجـا چــون وچــرا دارد
تومعبـودم تومقصـودم ؛ تویی سـرمایه وسـودم
جـهان زنـده گی بی عشـق جانـان کی بـها دارد
گهی دردی توای عشقم؛گهی چون آتش سوزان
بـه کـی گـویم زدرد دل ، غـمی بی مــنـتها دارد
دلم دریای خون گشته ؛ زچشمانم برون گـشـته
غـم ودردم فـزون گشته؛ زبـس جورو جفا دارد
فـغان ونــالــه هــا کــردم زدرد دل تــونشــنیدی
نمــیدانی دل بــیـتــاب عــاشـــق هــم خـدا دارد
چه درد جـانگـدازی تـاروپـودم راهمی ســوزد
غـم« فکرت » به کی گویم که درد بی دوا دارد
|
تبادل
لینک هوشمند
آمار
وب سایت:
شعر : ( شراب عشق)
نويسنده: 
