من مستِ میِ عشقم هشیار نخواهم شد
وز خوابِ خوشِ مستی بیدار نخواهم شد
امروز چنان مستم از باده یِ دوشینه
تا روز قیامت هم هشیار نخواهم شد
تا هست ز نیک و بد در کیسه ی من نقدی
در کوی جوانمردان عیّار نخواهم شد
آن رفت که می رفتم در صومعه هر باری
جز بر در میخانه این بار نخواهم شد
از توبه و قرایی بیزار شدم، لیکن
از رندی و قلاّشی بیزار نخواهم شد
از دوست به هر خشمي آزرده نخواهم گشت
وز يار به هر زخمي افگار نخواهم شد
چون یار من او باشد بی یار نخواهم ماند
چون غمخورم او باشد غمخوار نخواهم شد
چون ساخته ی دردم در حلقه نیارامم
چون سوخته ی عشقم در نار نخواهم شد
تا هست عراقی را در درگه او باری
بر درگه این و آن بسیار نخواهم شد
( فخرالدین عراقی)
نظرات شما عزیزان:
|
تبادل
لینک هوشمند
آمار
وب سایت:
شعر:(من مست...)
نويسنده: 
