منم مجنون سرگردان،تویی لیلا تویی جانم
تومحبوبم،تومقصودم،تومعبودم توایمانم
تویی دریای توفانی،منم کشتیی بی لنگر
نجاتم ده،حیاتم ده؛ازین گرداب وتوفـانم
ببین چونم زدست تو،جگرخونم زدست تو
نمیپرسی زحال من؛ چوزلفانـت پریشانم
تواشکم رانمی بـینی،تودردم را نمی دانی
به کی گویم غم دل را،تویی دردم تودرمانم
توبی پروامنم شیدا،توخاموشی منم غوغا
زجان من چه می خواهی ،درین آتش مسوزانم
توپنهان می کنی دردت،غم دلرانمی گویی
چراحیران وغمگینی، سرت گردم مرنجانم
دل«فکرت» گرفتارت ،حزین وزاروبـیمارت
ازین بهترچه میخواهی ، به فرمانت دهم جانم
کابل:1/12/1369
نظرات شما عزیزان:
|